koperek

Jestes... zapalasz w moim sercu cudowna iskre... chce mi się znow zyc... dlaczego tak dlugo bladzilem w ciemnosciach? Wiem, ze to tylko magiczna chwila, ale i tak chce się nia cieszyc.

Zbyt duzo smutku w moim zyciu, zbyt malo szczesliwych chwil... zbieram je niczym okruchy roztrzaskanego porcelanowego garnka...im wiecej okruchow uda mi się zebrac tym wiecej szczescia zaczerpne ze studni radosci.

Jestes... na jak dlugo? Przytulisz się do mnie dzis wieczorem?... zasne wtulony w Ciebie, ale rano gdy otworze oczy Ciebie już nie będzie... i pozostanie tylko pytanie... czy to zdarzylo się naprawde? Czy to był tylko sen?

W moim pokoju pala się dziesiatki swiec... zlotymi plomieniami roztaczaja magiczny nastroj... Lubie ogien.. blask palacej się swiecy..ma w sobie cos tajemniczego, co hipnotyzuje wzrok... przypomina, cieplo, ukojenie, a jednoczesnie gdy się do niego zblizyc, okazuje się przesycony cieplem.. potrafi oparzyc, chciwa reke, która po niego siega...wszystko to dla Ciebie...tak bardzo pragne zobaczyc ten blask w Twoich oczach...

Wiem, ze nie wrocisz... wiem, ze oddalilismy się od siebie... ze cos, co kiedys pozwolilo polaczyc nam serca i dusze musi zostac zniszczone i pogrzebane na pustym polu , gdzie wiatry i piaski rozniosa strzepki tego uczucia na pustkowiu.

Tak bardzo Cie kocham... i tak bardzo pragne... wiem, ze nie możesz tego poczuc, zobaczyc... coraz czesciej wdaje mi się ze po prostu...byłem (jestem) zabawka w Twoich rekach... nawet jeśli tak nie jest, to tak się czuje...

Obrazy których nigdy nie zapomne, chwile spedzone przy Tobie, namietnosc i wilgoc Twych ust, promienny usmiech... i ten blask, który promieniowal prosto z Twojej duszy...Widzialem radosc w Tobie na mój widok... pierwszy raz, cos tak wspanialego...

Tylko ktos kto kiedykolwiek kochal, zrozumie jak okrutnie rani się serce, gdy probujesz zakochac się ponownie majac w sercu wciąż niesmierelna milosc...

Wszystko w co wierze... wszystkie idealy... to wszystko staje się niczym... bo musze zdradzic wlasna milosc... czy tak wyglada rozwiazanie? Nawet jeśli ...to wciąż pozostanie, nie ginące w mrokach przeszlosci pytanie... pytanie, które wciąż się pojawia – DLACZEGO?

No i odjebalo mi – zwariowalem i pojechalem na 1 dzien nad morze (znow). Tym razem była jeszcze dodatkowo okazja, bo w weekend odbywal się festiwal creamfields – polska.

Wydarzenie mogę skomentowac jedynie w ten sposób – REWELACJA ROKU!

Miejsce prezentowalo się okazale już z daleka....4 olbrzymie namioty i dwie gigantyczne sceny...gdy szedlem w steone owego miejsca już z odleglosci 500m można było „odczuc” witajacy rewelacyjny bassik...przenikajacy cale cialo. Im blizej miejsca tym dzwieki stawaly się przyjemniejsze dla uszu i zaladka.

Gdy stalem pod bramka wejsciowa byłem rozradowany. Myslalem ze dziwki jakie mnie przenikaja wtedy to już wszsytko na co stac sceny naladowane po blisko 150 tys. Watt mocy...Jakze się mylilem... glowna scena powala moca 180 tys Watt a to co się na niej dzialo... chicane..uwielbiam Jego muzyke, ale na zywo brzmi jeszcze lepiej.

To prawda co powiedzial o nim Dj... muzyczna doskonalosc roku.

Musze przyznac ze sceptycznie podszedlem do widoku namiotow ustawionych na polu...

Jendak po prszekroczeniu magcznej bariery oddzielajacej swiat zewnetrzny od wewnetrznego – rzeczywiscie przechodzilo się do innego swiata – Trance zone stage po prostu mnie pochlonelo! Dj, zmielili mój mozg...snach-rozjechal mi platki uszu,...woody van eden po prostu pokroil na plasterki..a cosmic gate...lekko przeysmazyli na ruszcie by reszta towazystwa mogla zjesc mnei z apetytem na kolacje... po prostu Trance’owy namiocik RULEZ!!! Można było plywac w powietrzu...unoszac się czystym bitem i sila synetezatorow, oraz moca dziwekow tloczonych z najlepszych systemow dzwiekowch...

Namiocik rytmu ulicy przyciagnal mnie jedynie na moment (może dlateog tam najwczeniej skonczyla się impra..bo już około 6 rano kolesie zwijali sprzety..za to MAIN STAGE i druga glowna scena ciely rzeskie powietrze nadchodzacego poranka i nawet pierwsze promienie slonca wschodzace nad morska plaza nie zwolnily rytmu na moment.

Najbardziej tajemniczy dla mnie namiot (czerwony) I love techno...tam była po prostu masakra...najprawdziwsze TECHNO !!! gdy glosniki pchaly olbrzymie masy powietrza by wydobyc glebie serwowanych dzwiekow mialo się wraznie ze namiocik nei wytrzyma naporu tej mocy...stojac nawet na zewnatrz można było poczuc sile podawanych dzwiekow na czarnych talerzach. Potrzebowalem tej chwili wyskoku...

Tylko nad ranem troszke smutno bo nie było się od kogo przytulic... najpiekniej wygladaly pary siedzace samotnie  gdzies na lotnisku...tulace się do siebie, obserwujace z daleka to co się dzialo na scenie...

         Teraz patrze odrobine inaczej... wiem, ze nie może jzu być milosci miedzy mna a P.

Wiem ze to wszystko już skonczone...mimo iż tli się cos na dnie serduszka..każdy kolejny dzien zabija te milosc..a raczej ja ja zabijam bo wiem ze tak trzeba.

Nie bylby szczesliwy już z kims kto tak bardzo zawiodl moje marzenia...kto po prostu wykorzystal mnie by samemu dojsc do ladu ze swoim zyciem...

Po prostu wiem, ze nawet jeśli czuje inaczej musze „zagrac” role chlopaka, któremu minela pierwsza milosc..którego nie interesuje zareczona dziewczyna...

Nie ma już miedzy Nami milosci. Coraz czesciej zastanawiam się czy kiedykolwiek była...

Czy okazalem się najwiekszym naiwniakiem swiata? Cos co czuje w sercu teraz...nie wiem czy można to nazwac miloscia... bardzo chciałbym..chciałbym, żeby moje marzenia się spelnily – jak każdy.

Jednak pamiec o P. jest niezmienna – mimo iż rani mnie, kocham chyba Ja wciąż.

Wiem, ze jeśli zaistnieje mozliwosc zobaczenia się, czy porozmawiania przez telefon, będę musial się odwrocic, zaciskajac żeby z bolu – będę musial stac się na moment kims kim nie jestem by dalsze zycie nie sprawialo mi bolu.

To chyba najgorsza rzecz jaka będę musial zrobic (jeśli pojawi się taka mozliwosc) – powiedziec komus kogo kocha się prawdziwa szczera miloscia – ze się go nie kocha...

„zagrac” ze jest inaczej dla dobra ogolu. Wlasciwie Ona już wybrala – i ja tez musze wybrac.

Nie chce wciąż przepraszac za to ze zyje. Chce kochac...

Jestes moja najwieksza miloscia i najwiekszym rozczarowaniem.

Nigdy już nie będzie tak jak kiedys... Nie zaluje lez, które dla Ciebie wylalem, ale coraz czesciej mysle ze dla Ciebie – nawet gdybys wiedziala jak cierpie – nic to nie znaczy. Zabralas mi mozliwosc pokochania czysta i szczera miloscia... to uczucie oddalem Tobie, ale go nie potrzebujesz. Zastanawiam się czy wogole kiedykolwiek cos dla Ciebie znaczylem?

Czy potrafilas zrozumiec moja sytuacje... to w jakim polozeniu mnie zostawilas? To co nas laczylo – skonczone! Nigdy Cie nie zapomne P. Nigdy wiecej Cie nie zobacze...

Tak bardzo zawiodlem się na Tobie... tak bardzo... i mimo tego wszystkiego KOCHAM Cie wciąż maly gluptasku...Choc wiem ze to koniec...

Bo wszystko to co mam oddalem Tobie,

Jasnosc duszy i smutek cierpienia,

Usmiech na powitanie i lze na pozegnanie.

Cieplem swego serca otul mnie dzis...

Dzis tak bardzo nie chce być sam...

Chlodem samotnosci powita mnie poranek,

By zabrac mi sen przezroczysty.

Gdy wroci trzezwosc umyslu

Znow będę sam – bez Ciebie, piekny Aniele...