kochac..

Bialy dym unosi się nad horyzontem pola

Jedyny świadek rozegranej bitwy

Jak łan zboża sciele się tup..

Czasem słychać jeno cichy placz..

Samotny rycerz poszukuje swojej reki..

Gdzies tu lezy, odrabana wrogim toporem...

Lecz najgłośniej słychać ciche bicie serc

Dogorywających .. tych którzy jeszcze chwile temu

Stali śmiało naprzeciw siebie z nienawiścią w oczach.

Dawno zapomnieli dlaczego kazano im się bic..

Polegli w walce o cos czego nie SA w stanie doświadczyć..

Ja również gdzies tam leze..posrod stosu cial..

Wlekąc swa umierajaca dusze.. choc mimo ogromu strat..

Mimo braku przyszłości – serce nadal pamieta i chce kochac..